23 Նոյ
2024
11.2° c ԵՐԵՎԱՆ
11.8° c ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ
ABCMEDIA
ԱՄՆ ընտրությունները պառակտել են Եվրոպան․ մայրցամաքը չի կարող իր անվտանգությունը չորս տարին մեկ թողնել ամերիկացի ընտրողների ձեռքում․ POLITICO

ԱՄՆ ընտրությունները պառակտել են Եվրոպան․ մայրցամաքը չի կարող իր անվտանգությունը չորս տարին մեկ թողնել ամերիկացի ընտրողների ձեռքում․ POLITICO

Մինչ ԱՄՆ-ն ընտրում է նոր նախագահին, եվրոպացիներն անհամբեր սպասում են, թե ո՞վ կլինի հաղթողը՝ Դոնալդ Թրա՞մփը՝ մղձավանջ շատերի համար, թե՞ Քամալա Հարիսը, ով շատ ավելի ընդունելի է անդրատլանտյան հարաբերությունների համար, գրել է POLITICO-ն: Հարիսի հաղթանակի դեպքում՝ Սպիտակ տունը կշարունակի աջակցել Ուկրաինային, բայց, ի վերջո, Կիևին կուղղորդի Ռուսաստանի հետ գործարքի ոչ հեռու ապագայում:

Ներդրումները ՆԱՏՕ-ում կմնան հետևողական, թեև հիմքում ընկած միտումը կլինի Հնդկական և խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանի հետագա առաջնահերթությունը Եվրոպայի նկատմամբ: Թրամփի հաղթանակի դեպքում՝ բոլոր խաղադրույքներն անհաջող կլինեն: Ոմանք կարծում են, որ նրա վարչակազմը կվարվեր ռացիոնալ, կամ գոնե ռացիոնալ՝ իր չափանիշներով։

«Մենք ցանկանում ենք հավատալ, որ Թրամփը ռացիոնալ կլինի, բայց ոչ ոք չի կարող վստահ լինել», – նշել է ԵՄ բարձրաստիճան դիվանագետը։

ԵՄ պաշտոնյաներն այժմ պնդում են, որ պատրաստվում են այն ամենին, ինչ Թրամփը կարող է նետել իրենց վրա: Նրանց խոսքով՝ իրենք պատրաստ են «արագ և կոշտ» պատասխան հարված հասցնելու, եթե Թրամփը փորձի առևտրային պատերազմ սկսել ԵՄ-ի հետ: Այնուամենայնիվ, այս տեսակ մոտեցումը վերաբերում է Միացյալ Նահանգների հետ Եվրոպայի երկարաժամկետ հարաբերությունների պատկերացումներին: Շատ ավելի դժվար է ապագայի պլանավորումը, որտեղ ԱՄՆ-ն զգալիորեն և մշտապես ավելի քիչ ներգրավված կլինի Եվրոպայի պաշտպանության հարցում։

Այս ճակատում Ֆրանսիան խաղում է Եվրոպայի Կասանդրայի դերը՝ զգուշացնելով, որ դաշինքը պետք է համախմբվի պաշտպանության հարցում՝ անկախ նրանից, թե ով կընտրվի նախագահ: «Մենք չենք կարող Եվրոպայի անվտանգությունը չորս տարին մեկ թողնել Վիսկոնսինի ընտրողների ձեռքում», – կարծում է Ֆրանսիայի՝ Եվրոպայի հարցերով նախարար Բենջամին Հադադը: «Եվրոպացիներն իրենց ճակատագիրը պետք է վերցնեն իրենց ձեռքը՝ անկախ նրանից, թե ով կընտրվի ԱՄՆ նախագահ», – նշել է նա։

Սակայն, երբ խոսքը վերաբերում է ավելի քիչ Ամերիկայով ապագա պատկերացնելուն, դաշինքը բաժանված է երկու մասի: Որքան էլ խանդավառ լինեն եվրոպական «ռազմավարական ինքնավարության» ջատագովները, եվրոպական բանակի կամ եվրոպական միջուկային հովանոց ստեղծելու հիմքում ոչ մի թափ չկա:

Որոշ երկրներ, մասնավորապես՝ սկանդինավյան երկրները և որոշ Կենտրոնական և Արևելյան երկրներ, Փարիզի ճնշումը համարում են ֆրանսիական ընկերություններին աջակցելու հնարք: Նրանք միասնական ռազմավարական և ռազմական նպատակներով ավելի ուժեղ Եվրոպայի առաջարկները համարում են տրոյական ձի, որը կարող է ենթարկվել միայն ավելի մեծ պետություններին, օրինակ՝ Ֆրանսիային և Գերմանիային: Մյուսների համար Պուտինի Ռուսաստանը պարզապես էկզիստենցիալ սպառնալիք է: Ամերիկայի պաշտպանիչ հովանոցը կորցնելն ուղղակի աներևակայելի է։ Դա նրանց կկանգնեցնի Ռուսաստանի միջուկային և ավանդական զինանոցի առջև՝ առանց վստահելի հակակշիռների:

Ոմանք կարծում են, որ այս վերաբերմունքը պետք է փոխվի Թրամփի հաղթանակի դեպքում: Հավանական է, որ ԱՄՆ-ից հետագա անջատման դեպքում՝ ԵՄ երկրները «յուրաքանչյուր ազգ իր համար» մտածելակերպը կորդեգրեն՝ առավելություն փնտրելով այլ գերտերությունների՝ Ռուսաստանի և Չինաստանի հետ գործարքների մեջ: