Ես հաղթել եմ պատերազմը, մահվանն ու պարտությանը․ պատերազմի մասնակից

Պատերազմը Արտուշին հաղթել չկարողացավ, ընկերների ու հայրենիքի կարուստը՝ կարողացան։

Սեպտեմբերի 26-ին՝ հերթական անվանականչից հետո, ամեն բան դեռ խաղաղ էր։ Արտուշն արդեն ընտելացել էր ծառայությանը։ Սերժանտ  Տիգրանյանին, իր ծառայակից ընկերներին մի քանի ժամ էր բաժանում մահվանը դեմ առ դեմ հանդիպելուց ու նրան հաղթելուց:

Առանց սնունդի, առանց արտաքին աշխարհի հետ կապի ու առանց զենքի, բայց ոչ երբեք առանց հավատքի ու ուժեղ կամքի։