ՀԱՊԿ-ին անդամակցելու «օդից կախված» իրավիճակը բավականին ձեռնտու է Հայաստանի իշխանություններին
Օրերս հրապարակված Հայաստանի արտաքին հետախուզության ծառայության (ՀՎԾ) զեկույցում նշվել է, որ ռազմական դաշինքների կենսունակությունը դեռ հարցականի տակ է լինելու 2025 թվականին։ Միաժամանակ, այս դաշինքներից մեկի առնչությամբ, որի անդամ է Անդրկովկասյան հանրապետությունը, Հայաստանի արտաքին հետախուզական ծառայությունը բավականին քննադատական գնահատականներ է տվել, գրել է EADaily-ին։
Ընդգծվել է, որ հետխորհրդային տարածքում երկու ինտեգրացիոն ասոցիացիաներում Հայաստանի հետագա մասնակցությունը փորձություն է անցնում։ Եթե ՀԱՊԿ-ի պարագայում ամեն ինչ զարգանում է ռազմաքաղաքական դաշինքից հանրապետության հետաձգված, բայց առանց այն էլ մեծ մասամբ անշրջելի դուրս գալու սցենարով, ապա ԵԱՏՄ-ին անդամակցելու հարցում, որից Հայաստանն ահռելի տնտեսական օգուտներ է ստանում, մինչ այժմ ամեն ինչ բավականին լավատեսական է թվում: Այսպես թե այնպես ռուսական կողմն արդեն հասկացրել է իր հայ գործընկերներին տնտեսական ինտեգրման երկու ուղիների՝ ԵԱՏՄ-ի և ԵՄ-ի անդամակցության անհամատեղելիության մասին։
Միաժամանակ, կայքը նշել է, որ Հայաստանի արտաքին հետախուզության ծառայությունն իր գնահատականների տնտեսական ոլորտում անուղղակի կշտամբանքներ է հնչեցրել նաև ԵԱՏՄ-ում իր գործընկերների հասցեին։ Զեկույցում նշվել է, որ արտաքին խաղացողները կշարունակեն օգտագործել հանրապետության տնտեսական և նյութատեխնիկական կախվածությունը՝ որպես «քաղաքական ազդեցության գործիք»: Քանի որ 2025 թվականն ընտրական տարի է, «որոշ երկրներ կփորձեն ավելի ընդգծված և ակնհայտ կերպով օգտագործել Հայաստանի տնտեսական կախվածությունը՝ որպես քաղաքական ազդեցության, Հայաստանի ներքին գործերին միջամտելու և հասարակության լայն շերտերի վրա ազդեցության հնարավորություն»։
Ինչ վերաբերում է ՀԱՊԿ-ին, ապա այստեղ էլ, չնայած 2024-ի վերջին Փաշինյանի հայտարարած «անվերադարձ կետին», ամեն ինչ այդքան էլ ակնհայտ չէ։ Աշխարհաքաղաքական եղանակն աշխարհում սրընթաց փոխվում է, և այս աճող դինամիկայի մեջ Հայաստանի համար սխալի գինը բարձրանում է ՀԱՊԿ-ի վերաբերյալ վերջնական որոշումներ կայացնելու դեպքում։
ՀԱՊԿ-ին անդամակցելու «օդից կախված» իրավիճակը բավականին ձեռնտու է Հայաստանի իշխանություններին։ Այդպիսով՝ նրանք որոշ չափով փորձում են փրկել սեփական դեմքը հասրակության առջև, ինչպես նաև մի տեսակ դեղին քարտ ցույց տալ իրենց «ոչ ակտիվ» դաշնակիցներին։ Հաջորդ «տրամաբանական քայլին» սպասելը կարող է տևել մինչև Հայաստանում 2026 թվականի հունիսին նշանակված խորհրդարանական ընտրությունները։
