Մինչ Իրանը դանդաղում է, Ադրբեջանն ու Իսրայելն առաջ են շարժվում. Middle East Eye
Կովկասում հստակ ռազմավարություն չունենալով՝ Իրանն այժմ հետևում է, թե ինչպես է Թել Ավիվը մոտենում իր սահմաններին: Այս մասին Middle East Eye պարբերականի հետ զրույցում անանունության պայմանով նշել է միջազգային հարբերությունների թեհրանաբնակ փորձագետը: Ըստ նրա՝ եթե Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև կրկին պատերազմ սկսվի, Իրանը վախենում է, որ «Զանգեզուրի միջանցքը» կարող է ընկնել Ադրբեջանի ձեռքը: Փորձագետը զգուշացրել է, որ Ադրբեջանը ոչ միայն դաշնակցում է Իսրայելի հետ, այլև պատճենում է նրա ռազմավարությունը։
«Վերջին տարիներին Ադրբեջանը նախապատվություն է տվել կարճ, բայց ինտենսիվ պատերազմներին։ Այս մոտեցումը օգնել է նրան հասնել իր նպատակներին։ Ահա թե ինչու է Հայաստանի հետ ևս մեկ պատերազմ հավանական թվում։ Երկարաժամկետ հեռանկարում Իրանը պետք է պատրաստ լինի իր հյուսիս-արևմուտքից հնարավոր ռազմական ճնշմանը։ Նույնիսկ հիմա մենք լսում ենք Ադրբեջանից ավելի բարձր ձայներ, որոնք կոչ են անում Իրանի տարածքի որոշ մասեր տրամադրել», – նշել է նա:
Իրանցի նախկին դիվանագետը պարբերականի հետ զրույցում նշել է, որ Ադրբեջանն ամուր ռազմական կապեր է հաստատել Իսրայելի հետ և խթանել է իր տնտեսությունը՝ նավթի և գազի արտահանման միջոցով: Սակայն, դիվանագետի խոսքով, Իրանի մոտեցումն Ադրբեջանի նկատմամբ չի փոխվել: Իրանն իր դիրքորոշումն անվանել է «ակտիվ չեզոքություն» Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև հակամարտությունում. քաղաքականություն, որը, նախկին դիվանագետի պնդմամբ, այժմ հակառակ ազդեցությունն է ունեցել։
«Իրանը վճարում է այս, այսպես կոչված, չեզոքության գինը։ Սկզբում դա կարող էր իմաստալից լինել, բայց երբ Ադրբեջանը մերձեցավ Իսրայելին, ի վերջո դա վնասեց Իրանին։ Իրականում դա չեզոքություն չէր, այլ պասիվություն», -նշել է դիվանագետ։
Նա հավելել է, որ այս պահին Իրանը չունի այլընտրանք, քան դիվանագիտական գործընթացներ սկսելը Ադրբեջանի հետ։ Սակայն երկարաժամկետ հեռանկարում դա կարող է միայն վատթարացնել իրավիճակը և Իսրայելին տալ ևս մեկ ճնշման կետ Թեհրանի դեմ օգտագործելու համար։
«Անկախ նրանից՝ Իսրայելը հարձակումներ է սկսել Ադրբեջանի տարածքի՞ց, թե՞ ոչ, իրական խնդիրն այն է, որ Իրանը գիտի, որ խոցելի է իր հյուսիսարևմտյան սահմանին: Հարցն այժմ այն է, թե արդյոք բարձրաստիճան որոշում կայացնողները կգործե՞ն, թե՞ կշարունակեն նույն ձախողված «ակտիվ չեզոքության» ուղով», – նշել է դիվանագետը:
