ԱՄՆ-ում բյուրոկրատական տարաձայնությունները խոչընդոտում են ռազմավարական միաձայնությանը Կասպյան տարածաշրջանի և Հարավային Կովկասի հարցերում․ The National Interest
Այսօր Չինաստանը Կենտրոնական Ասիայի և Կասպից ծովի միջով փորձում է ազդել Եվրոպայի վրա: Ռուսաստանը հույսը դնում է իր պայմանագրային դաշնակիցների՝ Ղազախստանի և Ղրղզստանի վրա, որպեսզի շրջանցի պատժամիջոցները։ Թուլացած Իրանը ձգտում է պահպանել քաղաքական և տնտեսական հարաբերությունները տարածաշրջանում, ինչպես նաև համագործակցում է Մոսկվայի հետ՝ խոչընդոտելու Կասպից ծովի ափամերձ պետությունների զարգացումը, գրել է The National Interest-ը։
Այնուամենայնիվ, ԱՄՆ-ի քաղաքականությունը մնում է մասնատված: Պետքարտուղարության, Պենտագոնի և Ազգային անվտանգության խորհրդի միջև բյուրոկրատական տարաձայնությունները խոչընդոտում են ռազմավարական միաձայնությանը:
«Հարավային Կովկասը օրինակ է: Անվտանգության իր գործընկեր Ռուսաստանից և տնտեսական գործընկեր Թեհրանից հեռու մնալու Հայաստանի ցանկությունը դեռևս չի ուսումնասիրվում: Երևանը, հիասթափված, որ Ռուսաստանը չկարողացավ օգնության հասնել Ադրբեջանի հետ իր վերջին պատերազմում, գծում է Մոսկվայի հետ իր անվտանգության հարաբերությունների սահմանները: Հայաստանի կառավարությունն ու ժողովուրդը ձգտում են ավելի մեծ ինտեգրման Եվրամիությանը, ինչին Մոսկվան, ինչպես ցույց տվեց, դիմադրելու է», – գրել է կայքը:
Հավելվում է, որ Վրաստանում Վլադիմիր Պուտինն «ընտրությունների մանիպուլյացիայի միջոցով փորձում է այն, ինչ նա ձգտում է հասնել Ուկրաինայում ռազմական ուժի միջոցով՝ ամրապնդելով ռուսական վերահսկողությունը և տապալելով եվրոպական նկրտումները: Ադրբեջանը՝ տարածաշրջանի ռազմավարական օղակը և Իսրայելի՝ մեծամասնությամբ շիա բնակչությամբ դաշնակիցը, վճռորոշ դեր է խաղում Եվրոպայի կախվածությունը ռուսական էներգիայից նվազեցնելու գործում:
Կասպից ծովի արևելյան կողմում Կենտրոնական Ասիայի նախկին խորհրդային հանրապետությունները ստվերված են Հնդկաստանում ԱՄՆ-ի առաջնահերթություններով և Պակիստանում ու Աֆղանստանում մշտական ճգնաժամերով: Արդյունքում՝ կասպյան տարածաշրջանի հետ ամերիկյան ներգրավվածությունը չունի հստակություն, հետևողականություն և բարձր մակարդակի ուշադրություն, որը պահանջում է դրա ռազմավարական նշանակությունը: Շատ հաճախ ԱՄՆ-ի ներգրավվածությունը տարածաշրջանում հակասական է: Մինչդեռ Ռուսաստանը, Չինաստանը և Իրանն օգտագործում են իրենց աշխարհագրական առավելություններն՝ ամրապնդելու տարածաշրջանային կապերը:
