Նախկինները հեռանում են. պրոցեսը, ըստ էության, ավարտվում է։ Հայաստանում
միակ գործող նախկինը Նիկոլն է. իր հոդվածում գրել է «Այլընտրանքային նախագծերի խմբի»
անդամ Վահե Հովհաննիսյանը:
«Կա բնական ընթացք, որը կոչվում է դարաշրջանի փոփոխություն։ Նիկոլի
դարաշրջանը վերջանում է։ Մենք հիմա անցումային փուլում ենք, որը կարող է արհեստականորեն
ձգվել կամ արագանալ, կարող է ունենալ սահուն ընթացք, կարող է ունենալ նաև ֆորսմաժորային
տեսք։ Մենք հիմա պետություն ենք ոչ մի բանի մասին, ոչ մի հեռանկարով։ Մեր ազգային տոներից
մնացել է միայն Գրին Քարտի խաղարկության օրը»,֊գրել է նա։
Վահե Հովհաննիսյանի խոսքով՝ մեր հաջորդ փուլը վերականգնումն է,
պահել պետականությունը՝ զգույշ, գրագետ ջանքերով:
«Ուղղել մեջքներս, նոր հարաբերություններ հաստատել աշխարհի հետ,
սկսել կառուցել նոր ժամանակակից պետություն։ Եվ իհարկե, աշխատել հայկական Արցախի թեմայով։
Փոփոխությունների տեմպը և որակը կախված են ազգային, հանրային, քաղաքական մտքի հասունությունից
(կամ տհասությունից)»,-ասել է նա:
«Նիկոլը բոլոր աղետներից հետո ֆիքսել է մի փրփուր, որից ամուր կառչել
է. ասում է՝ ինչ եղել-եղել է, ուզում եք՝ համարեք դա դավաճանություն, կապիտուլյացիա,
պատմական անխուսափելիություն, նախկինների սխալների հետևանք. ոնց ուզում ենք, բայց փաստը
կատարվել է, և հիմա ես ապագայի համար առաջարկում եմ իմ տեսլականը՝ «խաղաղություն և
թալանը հետ բերել»։ Նա իհարկե սա´ էլ է ձախողելու, բայց հանկարծ պարզվում է, որ դիմացը
ուրիշ այլ բան առաջարկող չկա։
Ընդդիմությունը խոսում է կա´մ Նիկոլի մասին, կա´մ մինչև 2018-ի
պատկերացումներով, նույնիսկ երբ խոսում է Արցախի, անվտանգություն, Ռուսաստան, Թուրքիա,
տարածաշրջան, սփյուռք և այլ կարևորագույն թեմաներով։ Բայց հիմա լրիվ ուրիշ իրականություն
է, և սովորական քաղաքացին սա բնազդորեն հասկանում է ու, էլի բնազդորեն, ապագայի ռացիոնալ
տեսլական պահանջում։ Հենց դա լինի, նա դուրս կգա ինքնաոչնչացնող ագրեսիայի ու բոլորին
ու նաև պետությունը մերժելու հոգեվիճակից»,-գրել է քաղաքագետը։
