
Ոչ ոք չի կարող մեզ կանգնեցնել մեզանից բացի․ Ռուբեն Վարդանյանը կրկին կոչով դիմել է հայերին
Ռուբեն Վարդանյանի խնդրանքով նրա ընտանիքը տարածել է նրա հայտարարության տեքստի երկրորդ հատվածը, որտեղ նա կիսում է իր անձնական կյանքի աքսիոմները՝ այն համոզմունքները, որոնք հիմք են դարձել նրա համար որոշումներ կայացնելու, ծառայելու և տեղի ունեցողը հասկանալու համար։
«Մի հնդիկ փիլիսոփա ասաց, որ տգիտությունը սկիզբ չունի, բայց այն ավարտվում է: Լուսավորությունն ունի սկիզբ, բայց այն երբեք չի ավարտվում: Այսպիսով, մենք պետք է գնանք ոչ թե բառի, այլ իմաստի, ոչ թե ուսուցչի, այլ ուսուցման համար։ Իմ կյանքի ճանապարհին ես գտել եմ յոթ աքսիոմներ. օրենքներ, որոնք ինձ համար ապացույց չեն պահանջում։ Ինչը ստեղծեց այն հիմքը, որի վրա ես կառուցում եմ ինձ և իմ տունը: Եվ այս աքսիոմների շնորհիվ ես այն կառուցում եմ ոչ թե ավազի, այլ ժայռի վրա։ Ինչպես Հիսուսը կոչ արեց Լեռան քարոզում։
Դարերի ընթացքում իմաստուններն ու մարգարեները հազարավոր անգամներ փորձել են մեզ փոխանցել այդ մտքերը՝ տարբեր լեզուներով, տարբեր բառերով, խորհրդանիշներով, արարքներով, նշաններով, ծեսերով և կանոններով: Ոչ այնքան 57 տարեկանում ես նրանց հասկացա։ Ես հասկացա երկար փնտրտուքներից, մտորումներից, վեճերից, քննարկումներից հետո ինքս ինձ հետ, իմ ուսուցիչների և մտերիմ մարդկանց հետ՝ ինչպես հիմա ապրողներին, այնպես էլ մեծ գրքերի հեղինակներին, որոնցում շարադրված են այս մտքերը:
Եվս մեկ անգամ իմ սեփական փորձից հասկացա, որ պարզապես խելացի գրքեր կարդալով և դրանք անգիր անելով հնարավոր չէ ինչ-որ բան սովորել։ Պարզապես ընդունելով դրանք հավատքով, ձեր կյանքը ստորադասելով նրանց: Երբեմն ինձանից պահանջվում էր տասը փորձ՝ կարդալու նույն գիրքը՝ միայն մեկ գաղափար հասկանալու համար: Հասկացեք իմաստը, ոչ թե բառերը, որոնց հետևում այն թաքնված է:
Միայն այս գրքերն ու մտքերը փոխանցելով ձեր միջով, ձեր փորձառությամբ, ձեր աշխարհի ընկալմամբ, դա դարձնելով ձեր բնությունը, առօրյա կյանքի բնական վիճակը, կարող եք հասնել, որ դրանք դառնան ձեր հիմքը: Ձեր աջակցությունը կյանքում որևէ որոշում կայացնելիս: Եվ այն աքսիոմները, որոնց դուք հասնում եք այս կերպ, հնարավոր չէ փոխել:
Ցանկացած մարդ կարող է գալ իր աքսիոմներին։ Դրա վերաբերյալ արտաքին սահմանափակումներ կամ արգելքներ չկան և չեն կարող լինել. դրա համար հատուկ թույլտվություններ կամ թույլտվություններ չեն պահանջվում: Նույնիսկ այն մարդը, ով չգիտի կարդալ և գրել, կարող է դա անել, եթե իսկապես ցանկանում է: Եվ կգտնի իր ճանապարհը:
Հիանալի բան ստեղծելու համար պարտադիր չէ, որ շատ ռեսուրսներ պահանջվեն. ամեն ինչ ներսում է: Գլխավորն այն է, որ դուք ասելիք ունեք։ Այդ դեպքում դուք միշտ կգտնեք դա անելու միջոց: Օրինակ՝ Հարրի Բարդինը նկարահանեց իր «Ադաջիո» փայլուն անիմացիոն ֆիլմը՝ օգտագործելով միայն թղթի թերթիկը։ Նա ոչինչ չուներ, բացի այն իմաստից, որը ցանկանում էր փոխանցել: Եվ այս անիմացիոն ֆիլմը ճանաչում է ստացել Վատիկանի կողմից և արժանացել էկումենիկ մրցանակի։ Որովհետև նախ իմաստը ծնվում է, և միայն դրանից հետո է գալիս ճանաչումը։ Այսօր, սակայն, գնալով հակառակն է։ Եվ սա հենց մեր ժամանակի գլխավոր ճգնաժամն է։ Ոչ ոք չի կարող մեզ կանգնեցնել մեզանից բացի։ Հիշեք սա»: