Ժամանակի ու տարածության արանքում թավալ տվող գյուղը, որ չի իմանում՝ գլուխն ինչպես ազատել խելագարներից։
4-րդ դարից սկսած՝ մինչև օրս, այն եզակի գյուղերից է, որ չի հայաթափվել անգամ մոնղոլական արշավանքների ժամանակ։ Այստեղ հայկականության մասին են խոսում անգամ վարելահողի տակից հանված քարերը։ Ամեն երկրորդը կամ զարդաքանդակներով է, կամ սրբատաշ եզրերով, ինչն ինքնին վկայում է հնագույն բնակավայր լինելու մասին։
Այսօր գյուղացիները կանգնած են տարիներով կառուցած իրենց տունը կորցնելու վտանգի առաջ։ Գյուղի հնաբնակները նշում են, որ անգամ Խորհրդային տարիներին Ադրբեջանն անգամ մոտ չի գտնվել գյուղի կամրջին, այսօր վարչապետն ասում է, որ սահմանն անցնելու է կամրջով, ինչը չի տեղավորվում որևէ տրամաբանության մեջ։
Աղվան Ասոյան
