26 Դեկ
2024
-0.4° c ԵՐԵՎԱՆ
-2.8° c ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ
ABCMEDIA
Ընկած Դամասկոս՝ աշխարհի ամենահին քաղաքներից մեկը

Ընկած Դամասկոս՝ աշխարհի ամենահին քաղաքներից մեկը

Դամասկոսը Սիրիայի մայրաքաղաքն է և համարվում է աշխարհի ամենահին, շարունակաբար բնակեցված քաղաքներից մեկը։ Այն գտնվում է երկրի հարավ-արևմուտքում՝ Բարադա գետի ափին, և հայտնի է իր հարուստ պատմությամբ, մշակութային ժառանգությամբ և կարևորությամբ Մերձավոր Արևելքի պատմության մեջ։

Դամասկոսը Սիրիայի մայրաքաղաք հռչակվել է 1946 թվականին՝ երկրում ֆրանսիական մանդատային կառավարման ավարտից և Սիրիայի անկախության հռչակումից հետո։ Սակայն դեռևս Հին աշխարհում քաղաքը ունեցել է կարևոր կենտրոնական դիրք՝ լինելով տարածաշրջանի քաղաքական, տնտեսական և մշակութային առանցք։

Դամասկոսի պատմությունն ընդգրկում է հազարամյակներ, և այն անցել է բազմաթիվ զարգացումների ու վերափոխումների միջով։

  1. Հին դարաշրջան

Դամասկոսը հիմնադրվել է մ.թ.ա. 3-րդ հազարամյակում։ Հին դարերում այն կարևոր առևտրային կենտրոն էր՝ կապված միջերկրածովյան, արաբական անապատի և Միջագետքի միջև։

  1. Հռոմեական և Բյուզանդական շրջաններ

Հռոմեական տերության ժամանակաշրջանում Դամասկոսը դարձավ Դեկապոլիսի մի մասը՝ զարգացնելով իր ենթակառուցվածքները, ներառյալ ճանապարհները, տաճարները և հանրային շինությունները։

Բյուզանդական շրջանում Դամասկոսը դարձավ քրիստոնեական կարևոր կենտրոն՝ պահպանելով իր նշանակությունը տարածաշրջանում։

  1. Իսլամական ժամանակաշրջան
  • 7-րդ դարում Դամասկոսը նվաճվեց արաբների կողմից և դարձավ Ումայյան խալիֆայության մայրաքաղաք (661-750 թթ.)։
  • Այս շրջանում քաղաքը բարգավաճեց, կառուցվեցին նշանավոր շինություններ, ինչպիսիք են Ումայյան Մեծ մզկիթը։
  • Ավելի ուշ այն դարձավ Աբբասյանների, Ֆաթիմյանների և այլ դինաստիաների տիրապետության կենտրոն։
  1. Օսմանյան տիրապետություն

1516 թվականին Դամասկոսը անցավ Օսմանյան կայսրության վերահսկողության տակ և այս կարգավիճակում մնաց մինչև Առաջին համաշխարհային պատերազմը։

  1. Ժամանակակից ժամանակաշրջան

Օսմանյան կայսրության փլուզումից հետո Դամասկոսը դարձավ ֆրանսիական մանդատի մաս։ 1946 թվականին Սիրիայի անկախացումից հետո այն հռչակվեց երկրի մայրաքաղաք։

Այսօր Դամասկոսում զինյալներ են վխտում։ Մայրաքաղաքային առօրյան վերածվել է մարտի դաշտի, մարդիկ՝ վախի մեջ, պետականությունը՝ կոլապսի։