Բագրատ Սրբազանի ելույթի առանցքային շեշտադրումները
- Անցումային կառավարությունը պետք է լինի հաշտության կառավարություն՝ ձևավորվելով բոլոր ունակ ու ընդունակ բարձր մասնագիտությամբ մարդկանցով՝ հնարավորություն տալով տարբեր կուսակցությունների մարդկանց ներգրավվելու այդ կառավարության մեջ:
- Երկրում պետք է գերիշխի ներքին հաշտեցման սկզբունքը, պետական կառավարման քաղծառայողների համակարգը պետք է լինի կայուն և ապահով՝ ոչ թե սրա-նրա կամքով:
- Պետք է երաշխավորի ազատ ու արդար ընտրությունները՝ գալիք մնայուն կառավարության համար:
- Մինչ նոր ընտրությունների անցկացումը Սահմանադրության ամբողջական փոփոխություններ չպետք է լինեն:
- Հաշտության կառավարությունը պետք է հանձնառու լինի շարունակել խաղաղ բանակցությունները, պետք է մերժի հակա-ներով արտաքին քաղաքականությունը՝ զարգացնելով իր սեփական հայկական օրակարգը` բարեկամների փնտրտուքով, բայց ոչ միայն նրանց վրա հույս դնելով, այլ հույս դնելով սեփական ժողովրդի վրա, չճանաչել ուժով ձևավորված որևէ իրողություն, չվավերացրել ուժի կիրառված իրողությունները:
- Մեր ու հարևանների ստեղծած թշնամական իրադրությունը մեզ ստիպում է լինել հատուկ պետություն, որից պետք է բխեն բոլոր հայեցակարգային կետերը:
- Կառավարման համակարգ պետք է վերադառնան բոլոր փորձառու մասնագետները՝ զինվորականներ, դիվանագետներ, ովքեր ինքնակամ կամ անարդարաբար հեռացվել են:
- Պետք է նոր հայեցակարգ մշակել Սփյուռքի հետ հարաբերությունների համար:
- Հայաստանը պետք է մուտք գործի հետպատերազմյան ապաքինման, զարգացման փուլ, որը ենթադրում է նոր բարքեր, նոր վարքագիծ` ժամանակակից պետության ռազմավարությամբ:
- Պետք է կասեցվի մի շարք վիճահարույց ծրագրերի իրականացումը՝ անհեթեթ ակադեմիական քաղաք կոչվածը, Հայոց լեզուն գիտության ոլորտից դուրս մղելու կառավարության N 2298 որոշումը, բանկային գաղտնիքը վերացնելու կառավարության որոշումը, տրանսպորտի գներից, մինչև հրեշավոր այլ թանկացումներ:
- Պետք է բանտերից ազատ արձակվեն բոլոր քաղբանտարկյալները, ամբողջ ջանքը ներդրվի վերադարձնելու Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարներին ու բոլոր գերեվարված տղաներին:
- Զարգացնել ու մշակել նոր ռազմական դոկտրին, զարգացնել հետախուզության և ռազմահետախուզությունը՝ հնարավորինս չեզոքացնելու բոլոր պետություններում առկա վտանգները:
- Ժողովրդագրության զարգացում՝ ներգաղթի միջոցով, մեր բոլոր ընտանիքները նվազագույնը 4 զավակ պետք է ունենան։ Սա նաև այն տղաների համար է, ովքեր չունեցան այդ երջանկության հնարավորությունը՝ պսակադրությամբ ընտանիք կազմելու: